Η Αθήνα, η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, είναι μία από τις αρχαιότερες κατοικημένες περιοχές στον πλανήτη, με την ιστορία της να εκτείνεται μέχρι το 3200 π.Χ. Στην αρχή, ονομαζόταν Ακτή ή Ακτική, παίρνοντας το όνομά της από τον πρώτο βασιλιά, Ακταίο. Εν συνεχεία, η Κεκροπία έγινε το δεύτερο όνομα της πόλης, εμπνευσμένο από τον βασιλιά Κέκροπα, ο οποίος ανέλαβε τη βασιλεία μετά τον Ακταίο και ήταν γνωστός για το μύθικο δράκοντα κάτω μέρος του σώματός του.
Κατά τη διάρκεια της εποχής του Κέκροπα, οι θεότητες Αθηνά και Ποσειδών ανταγωνίστηκαν για την κυριαρχία της πόλης, προσφέροντας δώρα. Ο Ποσειδών, χτυπώντας τον βράχο της Ακροπόλεως με την τρίαινά του, έκανε να υπερχειλίσει μια αλμυρή πηγή, ενώ η Αθηνά προσέφερε το ιερό δέντρο της ελιάς.
Η πόλη, στην τελική φάση της διαμάχης, πήρε το όνομα Αθήνα, προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, καθώς οι γυναίκες της πόλης την επέλεξαν με την ψήφο τους, ξεπερνώντας σε αριθμό τους άνδρες. Για να φρουρήσει την πόλη από τις επιθέσεις, ο Κέκρωψ χώρισε την Αττική σε δώδεκα διαφορετικές περιοχές.
Οι αρχές της Αθήνας βυθίζονται στο σκοτάδι του μύθου, προηγούμενες της Μυκηναϊκής περιόδου. Στις πρώτες ημέρες της νεολιθικής εποχής, η Αττική ήταν γνωστή ως “Κραναά”, μια λέξη που σημαίνει “τραχύς” ή “πετρώδης”, αντανακλώντας τον βραχώδη χαρακτήρα της χερσονήσου.
