Η Ιαπωνία, μαζί με τη διαστημική της υπηρεσία JAXA, εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια για να καταστήσει εφικτή τη μετάδοση ηλιακής ενέργειας από το διάστημα. Το 2015, πέτυχαν ένα σημαντικό ορόσημο, όταν οι επιστήμονες της JAXA μετέδωσαν με επιτυχία 1,8 κιλοβάτ ενέργειας, την ισοδύναμη ενέργεια που απαιτείται για τη λειτουργία ενός ηλεκτρικού βραστήρα, σε απόσταση άνω των 50 μέτρων σε έναν ασύρματο δέκτη. Τώρα, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της υλοποίησης αυτής της τεχνολογίας.
Μια έκθεση του Nikkei αναφέρει ότι μια συλλογική προσπάθεια μεταξύ του ιαπωνικού δημόσιου και ιδιωτικού τομέα θα προσπαθήσει να μεταδώσει ηλιακή ενέργεια από το διάστημα μέχρι το 2025. Το έργο αυτό, με επικεφαλής τον Naoki Shinohara, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Κιότο, ο οποίος ερευνά την ηλιακή ενέργεια που βασίζεται στο διάστημα από το 2009, έχει ως στόχο την εκτόξευση μιας σειράς μικρών δορυφόρων σε τροχιά. Αυτοί οι δορυφόροι θα προσπαθήσουν στη συνέχεια να μεταδώσουν την ηλιακή ενέργεια που συλλέγουν σε επίγειους σταθμούς λήψης που βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά.
Η ιδέα της χρήσης τροχιακών ηλιακών συλλεκτών και μικροκυμάτων για τη μεταφορά ενέργειας στη Γη προτάθηκε για πρώτη φορά το 1968. Με την πάροδο των ετών, αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και των ΗΠΑ, έχουν επενδύσει χρόνο και χρήμα για να διερευνήσουν αυτή την ιδέα. Η τεχνολογία είναι ελκυστική, καθώς οι τροχιακές ηλιακές συστοιχίες θα μπορούσαν να προσφέρουν μια δυνητικά απεριόριστη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Στο διάστημα, οι ηλιακοί συλλέκτες μπορούν να συλλέγουν ενέργεια ανεξάρτητα από την ώρα της ημέρας, ενώ η χρήση μικροκυμάτων για τη μετάδοση της παραγόμενης ενέργειας εξαλείφει το πρόβλημα της νεφοκάλυψης. Ωστόσο, ακόμη και αν η Ιαπωνία εκτοξεύσει επιτυχώς μια ομάδα τροχιακών ηλιακών συστοιχιών, η τεχνολογία θα εξακολουθεί να μοιάζει περισσότερο με επιστημονική φαντασία παρά με πραγματικότητα. Αυτό οφείλεται στο υψηλό κόστος που σχετίζεται με την παραγωγή μιας αρκετά μεγάλης συστοιχίας για την παραγωγή 1 γιγαβάτ ισχύος – περίπου την παραγωγή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα – η οποία θα κόστιζε περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια με τη χρήση των σημερινών τεχνολογιών.
Διαβάστε επίσης – Βρεθήκαμε στο TEDxAthens 2023 – Το κορυφαίο event της χρονιάς
